Anna Bicking – Do módreho. Bossa nova po górnołużycku.

Ogromna szkoda, że nie grają tu prawdziwe instrumenty. Moim zdaniem wtedy ten utwór miałby niezły potencjał.
Poniżej tekst z tłumaczeniem. Uwaga do tekstu, nie wiem, jak dobrze przetłumaczyć nazwę piosenki i zwrot, który w tekście się pojawia. „Do módreho” oznacza dosłownie „Do niebieskiego”. Po niemiecku blaumachen znaczy tyle co nic nie robić, ale dosłowne tłumaczenie to „robić niebieskie”, więc po górnołużycku „pój won do módreho” oznacza powiedzmy „chodź odpocząć od wszystkiego” albo „ucieknij od trosk”.

1.
Hej, što měniš wo tym,
zo dźens sej wulećimoj?
Hdźe, je njewažne,
pój won do módreho.
Njech druzy spjelnja swoje nadawki,
kiž kóždy dźeń sej něchtó wumysli,
a mój raz twochnjemoj na chwilu,
sej popřejemoj přestawku,
kaž tehdy w nalěću.
Hej, mój kofej mi dźensa
tak docyła njesłodźi.
Štož widźu tu w špihelu,
mje hižo dawno wjac njewabi.
Pój, trjebam nowy pozadk lubosće,
kiž hewak bórze wustudnje.
Praj, nimaš dosć wot naju zlubjenjow,
kiž su žno dźěrate
kaž stare nohajcy?

Ref.
Chcu won do módreho,
chcu won na kupu samotnu,
kiž z tobu rad sej wotkryju
bjez přestaća, bjez zadźěwka,
hdźež budu twoja kralowna.
Chcu tam, hdźež naju lubosć
wšitke hory přewinje,
hdźež namkamoj so w dźiwiznje
a kóždy raz we wobjeću
tež tebje zaso jónu spóznaju.

2.
Hej, što trjebamoj wjac
hač naju wutrobow són?
Pój, dźensa zlečemoj so
wšě woršty wšědneho dnja.
Swój posměwk wostajimoj w kamorje,
njech hrěje tamne starosće.
Pój, budźmoj cyle, kajkajž smój,
kaž wotnowa tu stworjenaj,
ze sobu zrosćenaj.

Ref.

Tłumaczenie:
1.
Hej, co myślisz o tym,
żeby dzisiaj razem wyjechać (dosłownie: wylecieć)?
Nieważne gdzie,
chodź i ucieknij od trosk.
Niech inni spełnią swoje zadania,
które codziennie ktoś wymyśli,
a my dwoje uciekniemy na chwilę
pozwolimy sobie na przerwę
jak wtedy wiosną.
Hej, moja kawa mi dzisiaj
wcale nie smakuje.
To, co widzę tu w lustrze,
już dawno mnie nie ciekawi (dosłownie mniej więcej: nie kusi, nie pociąga).
Chodź, potrzebuję nowego tła dla miłości,
która inaczej wkrótce wystygnie.
Czy nie masz już dosyć naszych obietnic (dosłownie: obietnic nas dwojga),
które są już dziurawe
jak stare skarpetki?

Ref.
Chcę wyjść i uciec od wszystkiego,
chcę na samotną wyspę,
którą chętnie odkryję z tobą
bez przerwy, bez przeszkód,
gdzie będę twoją królową.
Chcę tam, gdzie nasza miłość (dosłownie: miłość nas dwojga)
pokona wszystkie góry,
gdzie znajdziemy się w puszczy
i za każdym razem w objęciu
też ciebie ponownie poznam.

2.
Hej, czego potrzebujemy bardziej
niż marzenia naszych dwu serc?
Chodź, dzisiaj zdejmiemy
wszystkie warstwy dnia powszedniego.
Zostawimy uśmiech w szafie,
niech grzeje inne troski.
Chodź, bądźmy całkiem tacy, jacy jesteśmy,
jak ponownie tu stworzeni,
zrośnięci ze sobą.

Ref.